Eerste weekje en meer - Reisverslag uit Nyendo, Oeganda van Sophie Lande - WaarBenJij.nu Eerste weekje en meer - Reisverslag uit Nyendo, Oeganda van Sophie Lande - WaarBenJij.nu

Eerste weekje en meer

Blijf op de hoogte en volg Sophie

11 Juni 2013 | Oeganda, Nyendo

Eindelijk kan ik een goed stukje schrijven. Het stond al een tijdje klaar maar het internet hier in Afrika is niet echt snel of het is zo zwak dat het uploaden niet eens lukt. Maar gelukkig hebben we een internet café gevonden in ons dorpje nyendo. Bereid je voor het gaat een lang verslag worden.
Ik zit op het project met Jolande mijn leuke huisgenootje, Frederique, en de broer en zus Chris&Rik. En dan is de baas van ons project Mukasa en dan zijn er nog een paar locale vrijwilligers: Micheal, Joseph, Alon, July, mama Viola en nog meer maar daar vergeet ik de naam steeds van.
Vorige week maandag begon ik dan echt met het project. Hel spannend! De straatjongens zijn allemaal super leuk en grappig. Ze maken alleen maar grapjes (soms zijn ze even boos maar dat komt niet vaak voor). De jongens komen elke morgen bij ons op de office en kunnen dan zichzelf wassen en hun kleren wassen. Wat echt nodig is want vaak komen ze best wel vies aan. Maar daarna zijn het weer heerlijk schone boys want ze schrobben zich zeer goed. Nadat ze zich hebben gewassen gaan we vaak spelletjes met ze doen of ze krijgen les. Ook doen we veel aan sport met ze. We gaan voetballen op een groot veld of volleyballen. Heel erg leuk! Ook mogen wij bij de counseling gesprekken aanwezig zijn van de jongetjes.  Best wel heftig als je te horen krijgt waarom de jongetjes straatkinderen zijn geworden. Zo hebben we bijvoorbeeld een jongetjes van 10 die zeld van huis is weg gelopen omdat hij te hard moest werken thuis. Hij moest namelijk elke dag graven en dat is bijhoorlijk zwaar hier in Uganda (ik heb het zelf ook gedaan en was binnen no time bekaf). Ook hebben we een jongetje die oorpronkelijk uit Tanzania komt. Hij ging met een vriend een keer naar Uganda en die vriend heeft hem misleid en hem hier in Nyendo achter gelaten. En nu is hij aan het sparen om weer terug te kunnen naar zijn familie in Tanzania.  De jongens zijn overdag dus bij ons en aan het einde van de middag lopen ze de wijken binnen en gaan ze werken. Meestal tomaten dragen voor de vrouwen op de markt waar ze dan een paar cent mee verdienen voor eten. Daarna slapen ze in een container.
Dat was het een beetje in het kort over de jongens. Ik kan er nog veel meer over vertellen maar dan ben ik echt dagen bezig. Dus dat laat ik maar even, maar jullie hebben nu hopelijk wel een beetje een idee wat het inhoud. Dingen doen met de straatjongens is niet het enige wat we hier doen. We hebben ook een chicken, koffie en varkens project. Alhoewel bij het varkensproject doen we niks dat doen zij zelf. Bij het chickenproject zijn 1000 kippen althans dat zeggen ze, voor mijn gevoel zijn het er minder. Maar deze kippen moeten we 2 keer in de week water en voer brengen en dat is het eigenlijk wel. Het koffie project is nog veel ‘jonger’ dat zijn we nu namelijk aan het maken. We hebben een hek gebouwd zodat de plantjes afgesloten zijn voor dieren en kinderen. Het zit namelijk naast een school. Vandaag was ik er en heb ik het hek afgebouwd. Aarde in zakjes gedaan zodat daar de koffieplantjes in kunnen. Ook heb ik daar gegraven om aarde naar een andere plek te brengen zodat we daar een saving stove van kunnen bouwen voor de school. Super lief om die kindjes te zien daar!
Naast die projecten hebben we ook kinderen op scholen die we steunen. Zo hebben Jolande en ik vandaag een meisje schriften, pennen en potloden gebracht. Wat super leuk was want ze begon ons helemaal te knuffelen omdat ze zo blij was. Ook doen we housevisits bij disabled children. Ik heb dat nu een keer gedaan. Ik was toen langs gegaan bij een moeder die 2 gehandicapten kinderen heeft. Een jongetje met een waterhoofd en een meisje met een openruggetje. We kijken dan of de kinderen niet ziek zijn. Of ze goed gebruik maken van de spullen die FOHO ze doneert en of ze nog wat nodig hebben. 
Gisteren zijn we naar de vissersdorpjes geweest. Die zijn een stukje verderop daar moeten we ongeveer 1 uur voor rijden dus daar gaan we niet vaak heen.  We gingen er op een typisch Afrikaanse manier heen namelijk met veel man in de acterbak van een soort range rover terreinwagen of wat het ook was. Gevolg: het was super leuk, heel erg stoffig (ik dacht dat ik eindelijk echt bruin was maar helaas na het douchen was dat weer weg) en ik heb blauwe billen want de wegen hier in Uganda zijn alles behalve goed dus hobbel je lekker op het ijzer. Maar het was echt leuk om meet e maken! De vissersdorpjes zijn wel echt heel arm en het stinkt er echt verschrikkelijk naar vis omdat ze dat gewoon overall drogen ook op de grond want dat is voor de kippen. Door al die vis vliegen e rook miljoenen vliegen. En er lopen ranzige ganzen rond met ingewanden van de vissen in hun bek. Ook is het een grote vuilnisbelt want ze hebben hier in Uganda geen afvalsysteem maar compounds waar ze alles neer pleuren.  
Ik was alleen met een locale vrijwilliger in ons visserdorpje. Eerst was er  een meeting waar de locale een groepje mensen uit het dorp wat ging vertellen. Ik snapte er helemaal niks van wat het was allemaal in het lugandees. Daarna ging de locale een paar homevisits doen en ik alleen met een bewoonster van het vissersdorpje. Wat vrij apart is want meestal doe je niks zonder een locale vrijwilliger maar ik deze ker dus wel. Ik werd naar allemaal huisjes gebracht waar ik  naar binnen moest en moest kijken of ze alles hadden wat ze nodig hadden of het er goed uitzag. Of het goed met de kinderen ging etc. Best heftig want veel van die huisjes zijn heel klein, hebben sowieso geen ramen en soms stinkt het er een beetje. Maar opzich zag het er wel goed uit. Heel interresant om mee te maken.
Verder zitten wij in een goed vrijwilligershuis en ben je hier een soort heilige want elk kind op je af gerend met de woorden MZUNGU MZUNGU how are you. Of ze zeggen bye mzungu. Heel schattig! Ik heb al veel kinderen opgetild vast gehouden, high five gegeven etc.
Afgelopen weekend zijn Frederique, Jo en ik eerst vrijdag naar Kampala (hoofdstad) gegaan en vervolgens zaterdag naar Jinja (klein stadje). Bij Jinja is de oorsprong van de Nijl dus die hebben we gezien lekker dobberend in een bootje. Het was een super chill weekendje  J
Ik vermaak me hier dus prima! Ik hoop dat het in Nederland ook lekker is. Ik ben dan nog maar anderhalve week weg. Voor mijn gevoel is er al een maand voorbij omdat ik zoveel doe en zoveel nieuwe dingen en indrukken. Maar wel allemaal leuk! Aankomend weekend ga ik naar de Murchisson falls. Lekker wilde dieren kijken en andere leuke dingen doen!
Liefs uit het zonnige Uganda :)
 

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Sophie

Actief sinds 13 Juli 2011
Verslag gelezen: 165
Totaal aantal bezoekers 8642

Voorgaande reizen:

01 Augustus 2014 - 01 September 2014

Azië

31 Mei 2013 - 28 Juli 2013

Vrijwilligerswerk FOHO Uganda

20 Juli 2011 - 16 Augustus 2011

Interrailen

Landen bezocht: